Rycerz japoński Samuraj

W okresie, gdy władza cesarska przestała mieć istotny wpływ na lokalne poczynania japońskich możnowładców, zaczęły powstawać oddziały zbrojne podporządkowane właścicielom, mające w razie potrzeby służyć obronie ich majątków.
Główna zasada kodeksu samurajskiego to: być wiernym swojemu panu i bezwzględnie się podporządkować. Istnieje wiele zasad honorowego postępowania samurajów, etyki rycerskiej i rytualnych tradycji, które do dzisiejszego dnia są znane i w niektórych kręgach kulturowych stosowane.
Wszystkie elementy stroju samuraja były bardzo istotne. Oznaczały status, przynależność do klanu swojego pana, posiadane umiejętności, zdobyte główne trofea i symbole zwycięskich walk.
Charakterystyczną cechą wyglądu była powaga twarzy samuraja, oznaka jego wysokiej pozycji, fryzura - włosy upięte na czubku głowy i wygolone wysoko nad czołem. Symbolem pozycji samurajów były ich miecze: samurajski miecz katana i krótki miecz wakizashi. Ich noszenie było prawem i obowiązkiem japońskich wojowników. Samurajowie byli silnie związani ze swoimi mieczami, otaczali je głęboką czcią, stanowiły ich duszę.
Samurajowie byli bardzo dobrze wykształceni. Znali różne szkoły i techniki walki, niepisane zasady etyczne walki i kodeks wojskowy ówczesnej Japonii, co czyniło ich możliwie doskonałymi żołnierzami i sługami. Potrafili czytać, pisać, znali sztukę kaligrafii, literaturę, także poezję japońską i chińską. Posiadali wiedzę z medycyny i matematyki. Znali sztukę rytualnego parzenia herbaty.
W 1871 roku zniesiono w Japonii wszystkie tytuły samurajskie. Warstwa samurajów została formalnie zlikwidowana.

Model należy do łatwych w budowie. Plan modelu jest opracowany komputerowo na 4 stronach formatu A4.